Je kunt niet elke dag motorrijden…
"Ik werk al zo'n 10 jaar bij de Posten. Eigenlijk kon ik met m'n 66 werken met pensioen en voor die tijd zei ik ook altijd dat ik er dan ook mooi mee zou kappen. Maar toen het moment dichterbij kwam vroeg ik me af of ik eigenlijk wel wilde stoppen. Mijn hobby is motorrijden, maar dat doe je ook niet elke dag. Van knutselen houd ik niet en ik hoef ook niet de hele dag koffie te drinken. Mijn conclusie was dat ik graag bezig wilde blijven. Daarom heb ik toen gevraagd of ik 10 uur per week mocht blijven werken. En dat mocht, ha, ha, als ik 40 uur per week zou willen werken zou dat ook kunnen. Ik heb zelf aangegeven dat ik graag in de ochtenden ingeroosterd wil worden, want dan is het het drukste op mijn afdeling en kan ik me heel nuttig maken. Daarom werk ik meestal tot 10.30 uur. In de weekenden werk ik bijna nooit. Dat is fijn, maar daar heb ik niet eens zelf om gevraagd. Ik werk altijd op dezelfde afdelingen, Waterlelie of Lotus. Ik ga niet meer rondzwerven, want dan moet je je elke keer helemaal inlezen. Hier weet ik precies hoe alles gaat."
Zo lang ik het leuk blijf vinden
"Hoe lang ik nog doorga? Zo lang als ik het leuk blijf vinden en zo lang als ik het lichamelijk aankan. De mensen die bij ons komen wonen hebben wel steeds complexere zorgvragen, dus er wordt wel wat van je gevraagd. Maar tot nu toe vind ik het goed te doen. Onze werkwijze waarbij je routes loopt vind ik erg prettig. 10 jaar geleden moest je de hele afdeling rond. Vanochtend had ik bijvoorbeeld met een paar collega's een ontbijtroute. Dan ga je langs alle bewoners die hulp nodig hebben bij het ontbijt klaarmaken of eten. Je weet dan precies hoeveel tijd je daarvoor hebt en wat er van je verwacht wordt. En de bewoners weten ook precies hoe laat je komt. Verder help ik met de ADL, de Algemeen Dagelijkse Levensverrichtingen. Daarbij kijken we waarbij iemand hulp nodig heeft en wat iemand zelf nog kan. Dat gaat dan over helpen met in en bed komen, wassen en aankleden, medicijnen innemen, kousen aantrekken etc."
Bevoegd en bekwaam
"Ik vind het fijn en belangrijk om bij te blijven. Dat is ook goed geregeld bij de Posten: één keer per 3 jaar moet je aantonen dat je bevoegd en bekwaam bent, deels mondeling en deels in de praktijk en afhankelijk van je ervaring. Zelf kies ik er niet meer voor mijn skills op het gebied van sondevoeding bij te houden en te laten toetsen. Daarvoor hebben we genoeg collega's. Maar ik houd wel mijn bevoegd- en bekwaamheid bij van bijvoorbeeld insuline spuiten en katheteriseren, omdat ik daar veel mee te maken krijg. Je kunt daarvoor e-learnings volgen, dat werkt heel makkelijk. En je kunt eenvoudig een afspraak voor onze Skillsruimte maken met één van de toetsers om te laten zien dat je iets nog kunt. Zo blijf je wel bij. Dus tegen collega's die ook tegen hun pensioenleeftijd aanlopen of tegen mensen die al met pensioen zijn zou ik zeggen: als je het ook leuk vindt om door te werken, doe het! Zelf vind ik het een verrijking. Als ik hele dagen thuis zou zitten, zou ik niet weten wat ik de hele tijd moest doen. En bij de Posten is overal wel een mouw aan te passen."